Anh Cũng Sống Cũng Biết Nghĩ Biết Đau (สิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ็บเป็­­น)

เธออย่าคิดว่าฉันตาบอด
ไม่เห็นว่าเธอไปกับใคร
เธออย่าคิดว่าฉันเป็นใบ้
ไม่พูดอะไรไม่ใช่ไม่รู้เลย

ถ้าเธอมองว่าฉันโง่งม ไม่คิดอะไร
ก็เลยอยากบอกเธอสักคำ

เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็เป็นสิ่งมีชีวิต
ที่คิดได้และเจ็บเป็น เหมือนเธอ
เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็มีสมองและหัวใจ
เกิดแล้วตายเหมือนกับเธอ ถ้าเธอยังแคร์
ก็อยากให้ทบทวน ว่าฉันจะเป็นยังไง

เธออย่าคิดว่าฉันไม่ได้ยิน
ถ้อยคำที่เธอพูดกับใคร
เธออย่าคิดว่าฉันไม่เข้าใจ
เหมือนไม่ได้ใช้ภาษาเดียวกับเธอ

ถ้าเธอมองว่าฉันโง่งม ไม่คิดอะไร
ก็เลยอยากบอกเธอสักคำ

เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็เป็นสิ่งมีชีวิต
ที่คิดได้และเจ็บเป็น เหมือนเธอ
เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็มีสมองและหัวใจ
เกิดแล้วตายเหมือนกับเธอ ถ้าเธอยังแคร์
ก็อยากให้ทบทวน

เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็เป็นสิ่งมีชีวิต
ที่คิดได้และเจ็บเป็น เหมือนเธอ
เธออาจจะลืมไปแล้ว ว่าฉันก็มีสมองและหัวใจ
เกิดแล้วตายเหมือนกับเธอ
ถ้าเธอยังแคร์ ก็อยากให้ทบทวน ว่าฉันจะเป็นยังไง