Anielski Orszak

Martwy ojcies, z martwą matką
Martwe dziecko płodzą śwarno.

“Anielski orszak niech twą duszę przyjmie
Uniesie w gore ku wyżynom nieba
A pieśń zbawionych niech ją zaprowadzi
Wprost przed oblicze Boga Najwyższego.”

I niech Anioły czarne, potępione
Wzniosą swe głowy przed tym panteonem
A dusza twa niech spadnie hen w czeluście
Wbrew woli Boga na wiek wieków uśnie.

Martwe dziecko martwą matką będzie
Aniołom martwe dzieci odda
Dzieci im oddajemy…
Przecież dzieci im oddajemy.

W martwym ciele, martwa dusza
Żywa trupa szybko puszcza
A anioły… czy one jedne
Martwym świecą lampką we mgle.

Anioł przyniesie, anioł odbierze
Anioł stróżem jest w tym świecie
Anioły takie ładne twarze mają
Anioły przecież nigdy nie umierają….

Umierają…. Umierają…

Martwych aniołów tłum
Martwe dusze wiedzie
Ze świata, który umarł
Do świata, który martwy jest.