Bo Dai Khi Chu (บ่ได้ขี้จุ๊)

เฮา อยู่ป่าอยู่เขา บ่มีข้าวเจ้า เฮากิ๋นข้าวนึ่ง
ค่ำแลงมา นอนฟังเสียงซึง ม่วนอกม่วนใจ๋

สู อยู่เมืองใช่ก่อ อยู่ ก.ท.ม. แสนศิวิไล
อาจจะผ่อ แหล่วบ่เข้าใจ๋ หมู่เฮาหรอกนา

อาจ อาจจะอู้บ่จ้าง อาจจะอู้บ่จ้าง ไม่ทำใครให้เดือดร้อน
อาจ อาจจะต๊ะตอนยอน อาจจะต๊ะตอนยอน ชักช้าไม่ทันใจ
แต่รักใครล่ะก็รักจริง ไม่เคยทิ้งให้ใครเสียใจ บ่ได้ขี้จุ๊นะเธอ

เฮา บ่เกยต้องเหงา เฮามีภูเขา เมฆลอยเต็มฟ้า
อยู่ตี้ใด บ่มีปัญหา ม่วนอกม่วนใจ๋

สู ชอบความรุ่งเรือง ชอบอยู่ในเมือง ท่ามกลางแสงไฟ
อยู่กลางป่า อาจบ่เข้าใจ๋ หมู่เฮาหรอกนา

อาจ อาจจะอู้บ่จ้าง อาจจะอู้บ่จ้าง ไม่ทำใครให้เดือดร้อน
อาจ อาจจะต๊ะตอนยอน อาจจะต๊ะตอนยอน ชักช้าไม่ทันใจ
แต่รักใครล่ะก็รักจริง ไม่เคยทิ้งให้ใครเสียใจ บ่ได้ขี้จุ๊นะเธอ

อาจ อาจจะอู้บ่จ้าง อาจจะอู้บ่จ้าง ไม่ทำใครให้เดือดร้อน
อาจ อาจจะต๊ะตอนยอน อาจจะต๊ะตอนยอน ชักช้าไม่ทันใจ
แต่รักใครล่ะก็รักจริง ไม่เคยทิ้งให้ใครเสียใจ บ่ได้ขี้จุ๊แน่นอน