Hy Vọng (หวัง)

กี่เช้า กี่หนาว
เรื่องราวยังคงวนเวียนอยู่อย่างนี้
กี่ฝน พ้นไป
นานเท่าไร ไม่เคยมีใครอยู่ตรงนี้

มีเพียงเรา กับความเหงาใจ
จะมีวันใด ได้พบเธอ
ขอเพียงสักนาที
ให้ฉันได้เจอะเจอคนที่รอ คนนั้น

ก็ยังคงหวัง ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีหวัง
ก็ยังคงหวัง และยังรอคอยให้เวลา
แสนนานของค่ำคืน พ้นผ่าน แม้ทรมาน
อาจจะนานจนดวงดาวลบเลือนหายไป
ก็ยังจะหวังทั้งๆ ที่รู้ว่าต้องผิดหวัง
ก็ยังจะหวังในการรอคอยที่เลื่อนลอย
ขอเพียงแค่หนึ่งครั้ง แค่ครั้งเดียว
เพียงเสี้ยวหนึ่งของนาที
ให้คนๆ นี้ ไม่ต้องเหงาใจ

ก็ไม่รู้ ว่าเมื่อไร
ที่ใจจะยังเดียวดายอยู่อย่างนี้
อยากพ้น ไปสักที
ขอแค่มี ใครที่ใจเฝ้าตามหา

มีเพียงเรา กับความเหงาใจ
จะมีวันใด ได้พบเธอ
ขอเพียงสักนาที
ให้ฉันได้เจอะเจอคนที่รอ คนนั้น

ก็ยังคงหวัง ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีหวัง
ก็ยังคงหวัง และยังรอคอยให้เวลา
แสนนานของค่ำคืน พ้นผ่าน แม้ทรมาน
อาจจะนานจนดวงดาวลบเลือนหายไป
ก็ยังจะหวังทั้งๆ ที่รู้ว่าต้องผิดหวัง
ก็ยังจะหวังในการรอคอยที่เลื่อนลอย
ขอเพียงแค่หนึ่งครั้ง แค่ครั้งเดียว
เพียงเสี้ยวหนึ่งของนาที
ให้คนๆ นี้ ไม่ต้องเหงาใจ

ได้แต่ภาวนาเรื่อยไป
ด้วยใจที่เพ้อ กับสิ่งที่ฝัน
จะรอคอยฟ้าของวันใหม่
ที่ได้เจอกับเธอ

ก็ยังคงหวัง ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีหวัง
ก็ยังคงหวัง และยังรอคอยให้เวลา
แสนนานของค่ำคืน พ้นผ่าน แม้ทรมาน
อาจจะนานจนดวงดาวลบเลือนหายไป
ก็ยังจะหวังทั้งๆ ที่รู้ว่าต้องผิดหวัง
ก็ยังจะหวังในการรอคอยที่เลื่อนลอย
ขอเพียงแค่หนึ่งครั้ง แค่ครั้งเดียว
เพียงเสี้ยวหนึ่งของนาที
ให้คนๆ นี้ ไม่ต้องเหงาใจ