ลืมได้แล้ว

เหมือนจะลืมได้แล้ว
ว่าใครเคยทำให้ใจฉันบอบช้ำ
เหมือนจะลืมได้แล้ว
ว่าใครเคยทำให้เวลาเดินช้า

เหมือนจะลืมได้แล้ว
ความทรงจำร้ายๆ ที่ผ่านมา
ฉันคงลืมได้แล้ว
ลืมว่าเคยเสียใจขนาดไหน

แต่พอมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
ก็ได้พบความจริงว่าไม่เคย ลืม

ที่ผ่านมาเธอไม่รู้ว่าเธอไม่เคยจะจากไป
ฝังข้างในจิตใจไม่อาจก้าวไปกับใครสักคน
กลัวว่าใจต้องช้ำอีกครั้ง
รู้ตัวเองไม่เคยเดินออกมา
จากภาพที่เธอจากไปไม่เคยร่ำลา
เจ็บปวดเหลือเกินเจ็บจนไม่อาจรักใครอีก

รักใครได้อีก Yeah

ฉันยังคงอ่อนแอ
ไม่ได้ดีขึ้นเลยจากวันนั้น
หนีความจริงเท่าไร
ใจก็ยิ่งบอบช้ำมากเท่านั้น

แต่พอมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
ก็ได้พบความจริงว่าไม่เคย ลืม

ที่ผ่านมาเธอไม่รู้ว่าเธอไม่เคยจะจากไป
ฝังข้างในจิตใจไม่อาจก้าวไปกับใครสักคน
กลัวว่าใจต้องช้ำอีกครั้ง
รู้ตัวเองไม่เคยเดินออกมา
จากภาพที่เธอจากไปไม่เคยร่ำลา
เจ็บปวดเหลือเกินเจ็บจนไม่อาจรักใครอีก

ที่ผ่านมาเธอไม่รู้ว่าเธอไม่เคยจะจากไป
ฝังข้างในจิตใจไม่อาจก้าวไปกับใครสักคน
กลัวว่าใจต้องช้ำอีกครั้ง
รู้ตัวเองไม่เคยเดินออกมา
จากภาพที่เธอจากไปไม่เคยร่ำลา
เจ็บปวดเหลือเกินเจ็บจนไม่อาจรักใครอีก

รักใคร รักใคร ได้อีก

รู้ตัวเองไม่เคยเดินออกมา
จากภาพที่เธอจากไปไม่เคยร่ำลา
เจ็บปวดเหลือเกินเจ็บจนไม่อาจรักใครอีก

แต่คงมีสักวันหนึ่ง ที่ใจจะลืมเธอได้ สักวัน