Ölüm Aklımı Çelmek Üzere

[Bölüm 1]
Dile kolay kaç kış öldü kaç kez intizar uykularımı aldı elimden?
Kaç kez seni tanıdım cihan ha?
Kaç kez üstümde yandı yeminler?
Kaç kez? Gök alır canımı da
Ölüm kadar sancı verir yer
Kimse yükünü paylaşmaz ama derdini ölç diye tartı verirler
Tutmuyo' şarkım elimden, bulmuyo' bahtı yeşiller
Her saniye yumruklar günü "yar gücüm az" deme gardım elimden düşmez
Bana dargın emirler, kanlı nehirler
İnsan ölüme yaklaşınca bırakır gururu, düşmanlarına bile "yardım edin" der
Yalanla yıkandım, umutsuzluğum aktı terimden
Doğa bile küsmüş bana "nefes alma, defol git" diyo' artık evimden
Yansın kahır, bu yanlış tavır
Yalnızım, diyemem "yardım çağır"
Zaten her zaman gider sevilenler
Sevenler yalnız kalır
Sevenler yalnız kalır.

[Ön Nakarat]
Yar, güz ümitle derilirim
Ölürüm, sevilirim
Bilirim, yenilir cümleler yenilir
Ağlar, ararım
Yolları bağlar ararım.

[Nakarat](x2)
Yar, güz ümitle derilirim
Ölürüm, sevilirim
Bilirim, yenilir cümleler yenilir
Ağlar, ararım
(Kış gibi yağmur hayal gibi)
Yolları bağlar ararım
(Hüsnü firarıma ters düşerim)

[Bölüm 2]
Çek elimi geri, al beni
Boşa mı döktük kan, teri Sarp?
Al beni, sar, sar tenimi
Caddelerim hep kan seli
Yüzümde hüznümün kanseri
Düşüyorum, "değiştirdi", demesin, "şan seni", kimse
Her gülüşümün var şeri, bura mahşerim
Dar gelir, her gün bi' parçam daha sürünerek can verir içimde
Ölümle yan yanayız biz, basit bi' tamlamayız
Yanımız yangındır, alevler evimizi sarmadan ölümün yakınlığını anlamayız
Yüzümüz dağda mayıs, bi' deli yaygarayız
Hepimiz yeniliriz, hepimiz ağlarız
Aynı anda ağlarız hatta ama beraber ağlamayız
Sırtını verme düzene
Derbeder eder, hep geri gelmek üzer
En acı umudunu unut, onu dert et üzene
Seveni kırıp kalbini verme güzele
Sonu olmaz
Herkes gitti yar
Sen gönlümü verme düzene
Hayatla hâlâ beraberim ama
Ölüm aklımı çelmek üzere.

[Nakarat](x3)
Yar, güz ümitle derilirim
Ölürüm, sevilirim
Bilirim, yenilir cümleler yenilir
Ağlar, ararım
(Kış gibi yağmur hayal gibi)
Yolları bağlar ararım
(Hüsnü firarıma ters düşerim)