Pratthana Khong Phrachan (ปรารถนาของพระจันทร์)

เหมือนคนที่หลงทาง
เมื่อโลกทั้งใบมันเปลี่ยนไป
เหมือนคนไม่เหลือใคร
โลกเดิมต้องทิ้งไว้อยู่ข้างหลัง

แต่ฉันยังมีความหวัง
ก็เพราะฉันยังมีเธอข้างข้าง
คอยเป็นทุกอย่าง
ให้ยังอบอุ่นหัวใจ

ไม่รู้ว่าเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือความปรารถนาของพระจันทร์
ที่ได้กำหนดไว้ให้เราพบกัน
ทั้งทั้งที่มันห่างไกล
ข้ามวันและคืนข้ามห้วงเวลา
เพราะว่าโชคชะตาให้มาชิดใกล้
สิ่งที่เคยตามหาว่าอยู่ที่ไหน
อีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ ของฉันก็คือเธอ

ฉันยังไม่รู้เลย
ว่าวันพรุ่งนี้เป็นอย่างไร
เรื่องราวอีกมากมาย
ฉันจะต้องเสียใจอีกกี่ครั้ง

แต่ฉันยังมีความหวัง
ก็เพราะฉันยังมีเธอข้างข้าง
คอยเป็นทุกอย่าง
ให้ยังอบอุ่นหัวใจ

ไม่รู้ว่าเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือความปรารถนาของพระจันทร์
ที่ได้กำหนดไว้ให้เราพบกัน
ทั้งทั้งที่มันห่างไกล
ข้ามวันและคืนข้ามห้วงเวลา
เพราะว่าโชคชะตาให้มาชิดใกล้
สิ่งที่เคยตามหาว่าอยู่ที่ไหน
อีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ ของฉันก็คือเธอ

ข้ามวันและคืนข้ามห้วงเวลา
เพราะว่าโชคชะตาให้มาชิดใกล้
สิ่งที่เคยตามหาว่าอยู่ที่ไหน
อีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ ของฉันก็คือเธอ