Ra Bai Cheai Cheai ( ระบายเฉยๆ)

เธอก้มหน้าอมยิ้ม
และหัวเราะตลอดเวลา
ไม่ว่า เรานั้น
จะไปใกล้ไกลแค่ไหน
เดี๋ยวซ้ายกด เดี๋ยวขวากด
และยังไม่พอยังไม่หมด
ต้องถ่ายรูปก่อนกินอาหาร ทุกครั้งไป
ทีแรกก็คิด ว่าคงไม่นาน
ก็คงจะเบื่อไปเอง
แต่เพียงไม่นาน
เมื่อตัวเธอนั้นได้ลองเล่นเกม
เธอก็ติด อย่างจั๋งหนับ
แถมเธอยังไม่ยอมรับว่าเธอติดมัน
ทั้งๆที่สองมือนั้นกดมันเต็มๆ
ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ
รอเธอนั้นเงยหน้า
เพื่อเพียงจะได้สบตาและ
ได้สื่อสารกันบ้าง
ที่เธอถือ ในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์
เอาไว้รับสาย ส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน
no no no
ไม่ใช่แฟน
อยากให้รู้ ว่าในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รัก เธอจริงอย่างใจของฉัน
ไม่ใช่แฟน
เอามาแทนฉันไม่ได้
ฉันก็รู้ว่าเธอไม่ได้นอกใจอะไร
หรือว่าไปพูดไปคุยกับใครที่ไหนทำให้ฉันเสียใจ
แต่ทุกครั้งที่ฉันเรียก
เธอไม่ได้ยินที่ฉันเรียก
เธอกลับก้มหน้าก้มตา
กดซ้ายกดขวา
จนฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร
ฉันก็ได้แต่รอ แต่รอ
รอเธอนั้นเงยหน้า
เพื่อเพียงจะได้สบตาและ
ได้สื่อสารกันบ้าง
ที่เธอถือ ในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์
เอาไว้รับสาย ส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน
no no no ไม่ใช่แฟน
อยากให้รู้ว่า ในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รัก เธอจริงอย่างใจของฉัน
ไม่ใช่แฟน
เอามาแทนฉันไม่ได้
ที่เธอถือ ในมือมันเป็นแค่โทรศัพท์
เอาไว้รับสายส่งข้อความเท่านั้น
ไม่ใช่แฟน
no no no ไม่ใช่แฟน
อยากให้รู้ว่า ในมือเธอมันเป็นแค่โทรศัพท์
ไม่ได้รัก เธอจริงอย่างใจของฉัน
ไม่ใช่แฟน
เอามาแทนฉันไม่ได้