Sakura no Hanabiratachi (ความทรงจำและคำอำลา)
- BNK48 (2018)You are listening to the song Sakura no Hanabiratachi (ความทรงจำและคำอำลา) by BNK48, in album Shonichi (วันแรก) (Type A). The highest quality of audio that you can download is flac . Also, you can play quality at 32kbps, view lyrics and watch more videos related to this song.
Lyrics
มองดูปฏิทินช่วงเวลาที่เหลือ
กับฤดูใบไม้ผลิอีกไม่นาน
ฉันมองหน้าต่างบานนั้น
ห้องเรียนเคยอยู่กันเมื่อวาน
เรียนด้วยกันตรงนี้ เป็นเพื่อนกันตรงนี้
ใส่เครื่องแบบเดียวกันยังจำขึ้นใจ
แค่เพียงในเวลานี้
เห็นเธอโตขึ้นอีกมากมาย
แยกย้ายเดินทางไปตามเส้นทางตัวเอง
เหมือน ว่าฉันจะมีปีกบินทันใด
กางปีกแห่งความฝัน
ให้มันดูแผ่สยาย
ฉันจะมุ่งไป
ซากุระที่กำลังเบ่งบาน
บอกเราให้รู้และเตรียมใจ
ได้ยินเสียงระฆังกังวาน
ลอยมาจากข้างกายที่ใดสักแห่ง
คืออิสระและความกล้าหาญ ที่มอบให้พวกเรา
ได้เดินต่อไป ในวันพรุ่งนี้
ซากุระที่กำลังเบ่งบาน
บอกเราให้รู้และเตรียมใจ
ต้องมีใครที่ภาวนาและ
ส่งใจให้เราที่ใดสักแห่ง
จะข้ามน้ำ ข้ามฟ้า ข้ามกำแพงแห่งความฝัน
ด้วยมือของเรา แล้วเข้าไปเจอ
โลกใบใหม่ด้วยกัน
เคย เคยทะเลาะ เคยพูดไม่เพราะ
เคยมีเรื่องขัดใจกันมากมาย
เรื่องราวที่ดูเลวร้าย
นั้นยังคงติดอยู่ฝังใจ
ไม่ว่าฉันจะทุกข์ ไม่ว่าฉันจะมีความสุข
กับอะไรยังไงก็ตาม
ย้อนมองในเวลานั้น ฉันยังมีเธอเสมอมา
แอบยิ้ม ในวันเวลาและรูปเก่าๆ
แล้ว ค่อยๆ ลองเดินจากไปช้าๆ
ฤดูที่ผ่านและพ้น
ถ้อยคำที่ฝากทิ้งไว้
SAYONARA
กลีบดอกไม้เป็นดังน้ำตา
ร่วงหล่นอย่างช้าๆ ไม่เคยจาง
เอ่อล้นโรยรินมาเป็นทาง
ที่อาบแก้มเหมือนไม่เคยจะหยุด
ออกไปลองมองบนท้องฟ้า แล้วหายใจเข้าให้สุด
จะเดินต่อไปในวันพรุ่งนี้
กลีบดอกไม้เป็นดังน้ำตา
ร่วงหล่นอย่างช้าๆ ไม่เคยจาง
อาจเป็นความทรงจำเพียงบางๆ
แต่ก็งดงามไม่เคยจะเลือน
จะข้ามบันไดแห่งภูผาให้ทุกอย่างเป็นเสมือน
เริ่มต้นวันใหม่ พร้อมเป็นผู้ใหญ่
บ๊ายบายก่อนนะเพื่อน
ซากุระที่กำลังเบ่งบาน
บอกเราให้รู้และเตรียมใจ
ได้ยินเสียงระฆังกังวาน
ลอยมาจากข้างกายที่ใดสักแห่ง
คืออิสระและความกล้าหาญ ที่มอบให้พวกเรา
ได้เดินต่อไป ในวันพรุ่งนี้
ซากุระที่กำลังเบ่งบาน
บอกเราให้รู้และเตรียมใจ
ต้องมีใครที่ภาวนาและ
ส่งใจให้เราที่ใดสักแห่ง
จะข้ามน้ำ ข้ามฟ้า ข้ามกำแพงแห่งความฝัน
ด้วยมือของเรา แล้วเข้าไปเจอ
โลกใบใหม่ด้วยกัน
กลีบดอกไม้เป็นดังน้ำตา
ร่วงหล่นอย่างช้าๆไม่เคยจาง
เอ่อล้นโรยรินมาเป็นทาง
ที่อาบแก้มเหมือนไม่เคยจะหยุด
ออกไปลองมองบนท้องฟ้า แล้วหายใจเข้าให้สุด
จะเดินต่อไปในวันพรุ่งนี้
กลีบดอกไม้เป็นดังน้ำตา
ร่วงหล่นอย่างช้าๆ ไม่เคยจาง
อาจเป็นความทรงจำเพียงบางๆ
แต่ก็งดงามไม่เคยจะเลือน
จะข้ามบันไดแห่งภูผาให้ทุกอย่างเป็นเสมือน
เริ่มต้นวันใหม่ พร้อมเป็นผู้ใหญ่
บ๊ายบายก่อนนะเพื่อน
Recent comments