Συριγμός

"Να λευτερωθείς από ένα πάθος
υπακούοντας σένα άλλο υψηλότερο...
Μα μήπως κι αυτό δεν είναι σκλαβιά:
Να θυσιάζεσαι για μιαν ιδέα
για τη ράτσα σου, για το Θεό?
Η μήπως όσο πιο αψηλά στέκεται ο αφέντης
τόσο και πιο μακραίνει το σκοινί της σκλαβιάς μας
πεθαίνουμε χωρίς να βρούμε την άκρα του
κι αυτό το λέμε ελευθερία."
(Zorba the Greek - Nikos Kazantzakis)

A land full of remnants
The one we have to walk
Like black sheeps of our time
Death stumbles on our souls
So afraid to die, So afraid to live
What a way to exist
Truth is as horrible as Death
Unlocks the prison of thought and regret
Have you suffered enough ... for those you love?
As we came to nothing. To nothing we will end
The truth we once realised
Lost forever with our emptiness
Worms of the Earth. In a horrible world
Dead sights stand out in penumbra
Do you think I'm human?
But I know I have its face.
Worms of the Earth. In a horrible world
Do you think I'm human?
But I know I have its face. I, alive
I breathe dead breaths
Trampling the dust of the Dead
All days meet their end
As we came to nothing
To nothing we will end
The truth we once realised
Lost forever with our emptiness.