The Wall (หลังกำแพง)

ก็เหมือนหัวใจมันถูกบีบไว้
อยากจะร้องไห้แค่เพียงในใจ
ยังต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้

ในทุกครั้งที่ใจถูกทำร้าย
ก็ต้องทำเหมือนไม่เป็นอะไร
ถึงแม้เจ็บแค่ไหน

ภายในกำแพงที่สร้างไว้
จะมีใครบ้างไหม เห็นที่ฉันเป็น
จะต้องเข้มแข็งอีกเท่าไร
ต้องฝืนรับมันไว้ อีกนานแค่ไหน

ยิ่งทำเหมือนไม่รู้สึก มันก็ยิ่งรู้สึก
มันบาดลึกซ่อนอยู่ข้างใน
ยิ่งก่อให้สูงเท่าไร
ก็เหมือนกำแพงยิ่งแตกและร้าว
ไม่รู้จะพังลงเมื่อไร

ได้แต่กลั้นอารมณ์กดมันไว้
เพื่อจะรอวันได้เริ่มต้นใหม่
จะผ่านพ้นมันไปให้ไหว

ต้องพยายาม
ลบความปวดร้าวให้มันเลือนให้หมดไป
แต่ก็ยังเวียนวน และไม่มีวี่แววหายไป

ภายในกำแพงที่สร้างไว้
จะมีใครบ้างไหม เห็นที่ฉันเป็น
จะต้องเข้มแข็งอีกเท่าไร
ต้องฝืนรับมันไว้ อีกนานแค่ไหน

ยิ่งทำเหมือนไม่รู้สึก มันก็ยิ่งรู้สึก
มันบาดลึกซ่อนอยู่ข้างใน
ยิ่งก่อให้สูงเท่าไร
ก็เหมือนกำแพงยิ่งแตกและร้าว
ไม่รู้จะพังลงเมื่อไร

ยิ่งทำเหมือนไม่รู้สึก มันก็ยิ่งรู้สึก
มันบาดลึกซ่อนอยู่ข้างใน
ยิ่งก่อให้สูงเท่าไร
ก็เหมือนกำแพงยิ่งแตกและร้าว
ไม่รู้จะพังลงเมื่อไร

ก็ไม่รู้จะพังลงเมื่อไร