อย่าเกลียดกันก็พอ

รู้ว่าเธอไม่รัก ไม่มีใจให้ฉัน
แต่เธอรู้ไหมหัวใจไม่มีเหตุผล
แลกทุกอย่างเพื่อคำว่ารัก รักแล้วเจ็บก็ยอมก็ทน
อยู่อย่างคน ที่รอให้เธอรัก

รู้ว่าเธอหนักใจ รู้ว่าลำบากใจ
ที่ยังเห็นฉันทุ่มเทใจให้เธออย่างนี้
ไม่มีทางที่จะรักฉัน ทุกถ้อยคำฉันเข้าใจดี
แต่ในวันนี้ ยังทำใจไม่ได้เลย

อย่าบอกฉัน ให้ตัดใจ
อย่าผลักไสฉันให้ไกลเลย อยากขอ
ปล่อยให้ฉัน ได้เฝ้ารอ
คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอก็สุขใจ

รักที่เธอไม่รับ ช่วยทำเป็นไม่รู้
ปล่อยให้ฉันได้รักเธออยู่เหมือนเดิมได้ไหม
ไม่วิงวอนให้เธอสงสาร อ้อนวอนให้เธอมีใจ
แค่อย่าใจร้าย อย่าเกลียดกันก็พอ

เธอไม่ต้องเห็นใจ แต่อย่างน้อยขอแค่อย่าเกลียดกัน
ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่ขอให้อะไรไปเปลี่ยนมัน
แบบนี้มันดีอยู่แล้ว ฉันพูดคำไหนฉันจะไม่เปลี่ยนคำ
และก็รู้ว่าควรอยู่ตรงไหน ว่าสิ่งใดคือการให้เกียรติกัน

ถึงเรายังคุยกันได้ แต่มันไม่เหมือนเดิมไม่ง่ายเหมือนปากบอก
เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ฉันเรียกเธอเพื่อนได้ไม่เต็มปากหรอก แต่ฉันจะทำให้สมกับ
เป็นตัวเลือกที่โดนกากบาทออก คือนั่งรอให้เธอหันมา
ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่มีทางหรอก

ทำไมถึงยังต้องทนอยู่ ทั้งๆ ที่เธอไม่เคยขอ
ฉันแม่งไม่เคยต้องเป็นแบบนี้ ฉันไม่สมเพชตัวเองบ้างเลยหรอ
รู้ทุกอย่างดีอยู่แก่ใจ แต่ทำไมถึงยังไม่เคยพอ
ฉันแลกทุกอย่างเพื่อคำว่ารัก ถึงแม้ว่าความรักจะไม่เคยมอง

อย่าบอกฉัน ให้ตัดใจ
อย่าผลักไสฉันให้ไกลเลย อยากขอ
ปล่อยให้ฉัน ได้เฝ้ารอ
คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอก็สุขใจ

ปล่อยให้ฉัน ได้เฝ้ารอ
คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอ ก็สุขใจ