Yim Hon Lae Mong Bon (ยิ้มอ่อนและมองบน)

ทั้งที่เตรียมใจมาอย่างดี
เหมือนดูท่าทีว่าไม่แคร์
สุดท้ายเพิ่งซึ้งถึงความพ่ายแพ้
แค่เพียงได้ยินว่าเธอต้องไป

ฝืนใจยินดีเธอกับเขา
ยิ้มให้เบา ๆ เท่าที่ไหว
ต้องพูดว่าเขา เหมาะสมกันแค่ไหน
ทั้งที่ในใจมันตรงข้ามกัน

ถ้าคนดูเข้มแข็ง แปลว่าอยู่คนเดียวไหว
ก็ถูกแล้ว ที่ฉันต้องไม่เหลือใคร

เกลียดตัวเองที่แกล้งว่าไม่เป็นไร
ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น
ได้แค่ยิ้มอ่อน ๆ เก็บซ่อนอาการ
ปิดบังความจริงที่เจอ
เกลียดนาทีที่แกล้งทำเป็นมองฟ้า
รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่ากลัวเผลอ
คอยแอบห้ามน้ำตา ที่กำลังล้นเอ่อ
ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนแอของหัวใจ

แม้ต้องแสดงสักเท่าไร
ห้ามใจไม่ให้ดูเหนี่ยวรั้ง
ไม่อยากจะทำ ให้เธอต้องผิดหวัง
จะเจ็บยังไง ก็ต้องยอมให้ไป

ถ้าคนดูเข้มแข็ง แปลว่าอยู่คนเดียวไหว
ก็ถูกแล้ว ที่ฉันต้องไม่เหลือใคร

เกลียดตัวเองที่แกล้งว่าไม่เป็นไร
ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น
ได้แค่ยิ้มอ่อน ๆ เก็บซ่อนอาการ
ปิดบังความจริงที่เจอ
เกลียดนาทีที่แกล้งทำเป็นมองฟ้า
รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่ากลัวเผลอ
คอยแอบห้ามน้ำตา ที่กำลังล้นเอ่อ
ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนแอของหัวใจ

ถ้าคนดูเข้มแข็ง แปลว่าอยู่คนเดียวไหว
ก็ถูกแล้ว ที่ฉันต้องไม่เหลือใคร

เกลียดตัวเองที่แกล้ง…ว่าไม่เป็นไร
ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น
ได้แค่ยิ้มอ่อน ๆ เก็บซ่อนอาการ
ปิดบังความจริงที่เจอ
เกลียดนาทีที่แกล้งทำเป็นมองฟ้า
รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่ากลัวเผลอ
คอยแอบห้ามน้ำตา ที่กำลังล้นเอ่อ
ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนแอ…ของหัวใจ