1911

100 jaren na uw dood
Hoor ik uw Symphonie
Avondlandse lotgenoot
Ontsteek uw zegevuren!
Voor altijd in mijn hart vergood
Maakt mij uw evenknie.
O zegevierend morgenrood
Der stille ochtenduren!

Wielend langs de hemel, door de alven opgespaakt
Het firmament in winterslaap, opdat zij weer ontwaakt!
Divergent bespannen, een geest als sterrenlicht
Getand met wilde vlammen; duidt het nieuwe tijdsgewricht!

Luidt mahleriaanse leus
Zonnegloren, glorieus!
De uitvaart is onlangs vereeuwd
De tijd die alle wonden heelt.

100 jaren na uw dood
Hoor ik uw Symphonie
Avondlandse lotgenoot
Ontsteek uw zegevuren!
Voor altijd in mijn hart vergood
Maakt mij uw evenknie.
O zegevierend morgenrood
Der stille ochtenduren!

[English translation:]

Beyond dim horizons of Europe's woodland roof
A funeral, deeper than shadow, held in the year'11
At the rising of the stems plays the memory of days
Tragedy of the final rays, strengthens the wood with wild yearning.

A hundred years after your death
I hear your Symphony
Companion of the “Avondland”
Light your victory fires!
Forever deified in my heart
Make me your equal
O triumphant morning glory
Of silent morning hours!

Wheeling along the heavens, spoked up by elves
The firmament in hibernation, that she may re-awaken!
Divergently strung, a spirit as starlight
Wreathed in wild flames; denote the new epoch!

Sound mahlerian cry
Solar glory, gloriously!
The funeral has recently had its centennial
The time that heals all wounds.

A hundred years after your death
I hear your Symphony
Companion of the “Avondland”
Light your victory fires!
Forever deified in my heart
Make me your equal
O triumphant morning glory
Of silent morning hours!