Anne Knutsdotter

Eg heiter Anne Knutsdotter, Kari er mi mor
Og Truls han er min bror
Me bur oppå ein plass, der som ingen skulde tru
At nokon kunne bu
Og plassen heiter Uren, Luren, Himmelturen
Steinrøys, Steinrøys, Svelt-i-hel!

Ja plassen ligg så høgt, høgt oppe i ei ur
Tett under berge-mur
Og det er ikkje meir enn at me på simpel vis
Kan fø to kyr og ein gris
Og kyrne heiter Dagros, Fagros, gamle Fagros
Grisen heiter Giss, Giss, Giss.

Og heile dalen ser me der oppe fulla godt
Men allting er så smått
For folket dei er slett ikkje større enn som så
Når dei der nede gå
Om sommar’n er det moro å gå og plukke bær
I munn og neverkopp
På stovetaket veks det to unge hegge-kjerr
Som geita eter opp
Og geita heiter: Snøgga, Stygga, Lurverygga
Høna heiter: Tipp, Tipp, Tipp.

Og vinteren kan jamt ikkje vera oss for god
Med frost og fok og snjo
Då kan det ofte over dei fjorten dagar gå
Som me ikkje folk får sjå
Og far min han er kramkar, han strevar trottig nok
Og fer så vidt omkring
Ho mor må stelle huset, eg spinner på min rokk
Men han Truls gjer ingenting
Og plassen heiter Uren, Luren Himmelturen
Steinrøys, Steinrøys, Svelt-i-hel!
Svelt-i-hel!
Svelt-i-hel!