Càng Kiềm Nén Càng Rung Động (ยิ่งห้ามยิ่งหวั่นไหว)

พยายามจะไม่รัก พยายามจะหักห้ามใจ
ยิ่งใจขัดขืน ยิ่งทนไม่ไหว รักเธอไปทั้งใจ

พยายามไม่คิดถึง พยายามดึงความสนใจ
แต่สุดท้ายใจก็แพ้
แพ้ให้กับคนที่ไม่สมควรจะผูกพัน

ใจยิ่งห้ามยิ่งหวั่นไหว ทำไมต้องเป็นแบบนั้น
อยากลบความผูกพัน ที่ฉันนั้นมีต่อเธอ
ยิ่งเจ็บยิ่งรักไม่เข้าใจ ยิ่งเกลียดเท่าไรก็ยิ่งเจอ
ทำไมต้องรักเธอ ได้แต่ถามใจ ทำไมนะทำไม

เธอไม่ควรมาให้รัก ออกไปจากชีวิตได้ไหม
ถ้าวันนั้นไม่หวั่นไหว
หัวใจของฉันคงไม่ร้าวรานเหมือนวันนี้

ใจยิ่งห้ามยิ่งหวั่นไหว ทำไมต้องเป็นแบบนั้น
อยากลบความผูกพัน ที่ฉันนั้นมีต่อเธอ
ยิ่งเจ็บยิ่งรักไม่เข้าใจ ยิ่งเกลียดเท่าไรก็ยิ่งเจอ
ทำไมต้องรักเธอ ได้แต่ถามใจ ทำไมนะทำไม

ใจยิ่งห้ามยิ่งหวั่นไหว ทำไมต้องเป็นแบบนั้น
อยากลบความผูกพัน ที่ฉันนั้นมีต่อเธอ
ยิ่งเจ็บยิ่งรักไม่เข้าใจ ยิ่งเกลียดเท่าไรก็ยิ่งเจอ
ทำไมต้องรักเธอ ได้แต่ถามใจ ทำไมนะทำไม

ทำไมต้องคิดถึงเธอ
ให้สับสนในใจ ทำไมนะทำไม