Kong Mai Pen Rai (คงไม่เป็นไร)

กี่ลมฝนที่พัดที่เลยผ่าน
กี่วันและคืนเปลี่ยนหมุน
ห่างอ้อมแขนที่ครั้งนึงเคยอุ่น
ที่ต้องบอกลาด้วยความจำใจ
ตลอดเวลาบนทางที่แสนนาน
ชีวิตต้องเสียอะไรไป
และบางครั้งก็ล้าในใจเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
ชีวิตก็อาจจะมีที่ดีและร้าย
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
พอถึงที่สุดพรุ่งนี้คงไม่เป็นไร
คล้าย คล้าย ว่าสิ้นสุด
ทั้งที่จริงมันเพิ่งเริ่มเท่านั้น
กับสิ่งที่ฝันก็เหมือนว่าไกลเหลือเกิน
ทำไมยังไม่เป็นจริง
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
ชีวิตก็อาจจะมีที่ดีและร้าย
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
พอถึงที่สุดพรุ่งนี้คงไม่เป็นไร
ดวงจันทร์ดวงเดิม
ยังคงฉายแสงลงมารำไร
ยาวนานเพียงใดที่ต้องไกลกัน
ในใจยังคงคิดถึงเธอเท่านั้น
ยังเหม่อ เฝ้ามองแสงจันทร์
ทาบทอบนแผ่นน้ำ
ภาวนาด้วยใจอ่อนล้า
ให้เธอยังเหมือนเดิม
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
ชีวิตก็อาจจะมีที่ดีและร้าย
ยังบอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
พอถึงที่สุดพรุ่งนี้คงไม่เป็นไร
แค่บอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
ชีวิตก็อาจจะมีที่ดีและร้าย
แค่บอกกับใจ อย่างไร อย่างไร
พอถึงที่สุดพรุ่งนี้คงไม่เป็นไร