Nap Neung Thueng Tah Lot Pai (นับหนึ่งถึงตลอดไป)

เคว้งคว้างกลางหมู่ดาว
ยิ่งหาก็ยิ่งเหงา
เคยคิดว่าฟ้าจะไม่มองเรา
เคยคิดว่าเพื่อนของฉันคือเงา
และแล้วเธอเข้ามา
เหมือนพบแล้วคนที่หา
ราวเสกคาถาที่ทำคนธรรมดา
เจอกับฝันที่กลายเป็นจริงขึ้นมา

ขอบคุณวันนั้นที่ให้เราได้เจ
อกันขอบคุณวันนี้ที่ให้ฉันได้มีเธอ

กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง
ตลอดไปจนถึงกาลนาน
ได้พบได้มารักกัน ใกล้ชิดกัน
ก็คล้ายดั่งเหมือนฝันในทุกๆวัน
ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ
อยากขอให้จากนี้ไป
ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม
ก็หัวใจนี้ของฉันนั้นจะอยู่เพื่อเป็นของเธอ

เป็นต้นไม้คอยให้ร่มเงา
เป็นลมเย็นพัดเบาๆ
เป็นแสงให้คืนที่ไม่มีดาว

เอารักมาแทนความว่างเปล่า
ขอบคุณวันนั้นที่ให้เราได้เจอกัน
ขอบคุณวันนี้ที่ให้ฉันได้มีเธอ

กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง
ตลอดไปจนถึงกาลนาน
ได้พบได้มารักกันใกล้ชิดกัน
ก็คล้ายดั่งเหมือนฝันในทุกๆวัน
ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ

อยากขอให้จากนี้ไป
ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม
ก็หัวใจนี้ของฉันนั้นจะอยู่แค่เพียงที่เธอ

ไม่เจอเธอคงไม่รู้ชีวิตที่ได้รัก
และถูกรักมันจะดีขนาดนี้

กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง
ตลอดไปจนถึงกาลนาน
ได้พบได้มารักกันใกล้ชิดกัน
ก็คล้ายดั่งเหมือนฝันในทุกๆวัน
ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ
อยากขอให้จากนี้ไป
ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม

ก็หัวใจนี้ของฉันนั้นจะอยู่เพื่อเป็นของเธอ