Nap Nueng Mai Thueng Nai (นับหนึ่งไม่ถึงไหน)

เกือบจะดี
ทุกอย่างเริ่มเข้าที
สิ่งที่เหมือนว่ามันจะดี
กำลังเกิดขึ้นมา
กับเธอและฉัน
เราต่างเริ่มคุ้นตา
ระหว่างเรากำลังจะเป็น
มากกว่าแค่เพื่อนกัน
เริ่มต้นมา
เชื่อว่ามันต้องไปได้ดี
แต่สุดท้าย
ก็พังทลายไม่มีชิ้นดี
ตั้งแต่เขากลับมา
เริ่มนับหนึ่งยังไม่ถึงไหน
ก็ต้องเสียเธอคืนให้เขาไป
เร็วไปไหมที่ต้องใช้คำว่าลา
เขาที่เธอยังพร้อมสบตา
อภัยที่ผิดที่เคยพลาดมา
จบปัญหากัน
ส่วนตัวฉันต้องไป
กับอะไร ที่ยังไม่ได้ทำ
หากเราไปได้ไกลกว่านั้น
ก็คงไม่เสียดาย
ประโยคสุดท้าย
จะบอกก่อนที่ฉันไป
ว่าจะมีเธอจนวันสุดท้ายนั้น
แหละที่ฉันจะทำ
เริ่มต้นมา
เชื่อว่ามันต้องไปได้ดี
แต่สุดท้ายก็พังทลายไม่มีชิ้นดี
ตั้งแต่เขากลับมา
เริ่มนับหนึ่งยังไม่ถึงไหน
ก็ต้องเสียเธอคืนให้เขาไป
เร็วไปไหมที่ต้องใช้คำว่าลา
เขาที่เธอยังพร้อมสบตา
อภัยที่ผิดที่เคยพลาดมา
จบปัญหากัน
ส่วนตัวฉันต้องไป
ฉันเองก็เจ็บ
ที่เราต้องจบเร็วแบบนี้
แสนทรมานต้องพูดคำว่าลา
ก่อนคำว่ารัก
มันเจ็บแบบนี้
เริ่มนับหนึ่งยังไม่ถึงไหน
ก็ต้องเสียเธอคืนให้เขาไป
เร็วไปไหมที่ต้องใช้คำว่าลา
เขาที่เธอยังพร้อมสบตา
อภัยที่ผิดที่เคยพลาดมา
จบปัญหากัน ไม่มีฉันอีกต่อไป
ไม่มีเธอแล้วอีกใช่ไหม
ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว