Popiół (Na Gruzach Domu Boga)

Popiół, dym i śmierć
Krew zmieszana ze śniegiem
Wiatr wyjacy w zgliszczach.

Ból, rozpacz i łzy
Bezimiennych mogił cienie
Ukryte w naszych snach.

Stal, płomień i krew
Zaległe trupem pola
Zasnute dymem niebo.

Strach, przemoc i skowyt
Strwożone grozą serce
Wiejący trwogą wiatr.

Klątwa wiecznej przeszłości
Przekleństwo martwego czasu
Skaza wielkiej jedności
Marnosć naiwnej istoty.

Zwoje magicznej eklipsy
Zaginionej w pomroce dziejów
Ukryte w niej słowa mantry
Wracają od wieków na wieki.

Krew - napój wybrany przez Bogów
Żelaza szczęk - ich sercom najblizsza pieśń.

Ogień - płomienie sycą ich dusze
Agonii jęk - ten odgłos karmi ich jaźń.

Życie i śmierć - jak dzień i noc
Nienawisć i miłość - jak ogień i woda
Prawda i Fałsz - jak Słońce i Ksieżyc.

Lata i dni, wieki i ery - mijają jak obrazy w snach
Umarli, uśpieni - przywałani do życia, gdy nadejdzie czas.

Blądzący w ciemnościach, szukajac wciąż światła - zagubieni w otchłani czasu
Oszukani, zdradzeni - powtarzamy te błędy, które znamy od wieków.