Proloog

Dwangarbeiders
Omlaag, omlaag, de blik gericht omlaag
Omlaag, omlaag, want anders krijg je slaag
Javert
Breng mij gevangene 24601
Jouw tijd is om, je proeftijd gaat nu in
Je kent het gebruik.

Valjean
Ja eindelijk
Javert
Nee, jij krijgt van mij de gele vrijlatingsbrief
Je blijft een dief
Valjean
Ik stal een brood, niet meer
Javert
Nee, jij brak in
Valjean
Ik sloeg een venster in
Mijn zusters kind was de dood nabij
Stierf van de honger
Javert
Honger krijg je weer
Tenzij je leert te luist'ren naar de wet
Valjean
Ik luisterde al jaren: negentien
Als slaaf van de wet
Javert
Vijf jaar, voor wat je deed
De rest omdat j'ontvluchten wou
Ja, 24601
Valjean
Mijn naam is Jean Valjean
Javert
Ik ben Javert
Vergeet niet hoe ik heet
Nee niet vergeten, 24601
Sträflinge
Omlaag, omlaag, een slaaf volbrengt z'n straf
Omlaag, omlaag, twee benen in het graf.

Valjean
Vrij ben ik nu, de aarde is stil
Ik voel de wind, ik adem weer
En opgeklaard, licht op de hemel
Ik drink uit de bron, ik heb weer dorst
Na al die tijd verspild, vermorst
Hen vergeven is niet mijn taal
Zij zijn schuldig, allemaal
Een nieuwe dag, wat die mij brengt?
Op zoek, wat mij, de wereld schenkt.

Twee Agenten
Zeg de Monseigneur de waarheid
Mogelijk is hij zeer verrast
Jij was, zeg je, gisteravond
Bij de Monseigneur te gast?
En uit louter Naastenliefde
Heeft hij jou toen toegestopt
Immers kerel, dat bewéér je, al dit zilver.

Bisschop
Ja dat klopt
Maar je bent zo snel vertokken
Dat jou één ding is ontgaan
Dit had ik jou ook geschonken
Waarom liet je 't mooiste staan?
Laat hem vrij, hij sprak de waarheid
Dat is meer dan duidelijk nu
Dank u voor uw plichtsbetrachting
En Gods zegen rust op u
Broeder wil één ding onthouen
Zie dit in een hogere lijn
En gebruik dit kostbaar zilver
Om een eerlijk mens te zijn
Bij het bloed der martelaren
Bij hun lijden, bij hun lot
God verlost jou van het duister
Want ik kocht jouw ziel voor God.

Valjean
Wat deed ik, Heer? Wat heeft mij hiertoe gebracht?
Ik werd een hond op de vlucht, ik werd een dief in de nacht
En zonk ik al zo diep en lijk het al zo laat
Dat niets overblijft dan de schreeuw van m'n haat
De schreeuw in het donker, niemand noort mij
Ik, die hier sta bij het keren van het tij
Als er een weg is in de mist
Dan heb ik die lang geleden gemist
Mijn leven was oorlog, twintig jaar lang
Men maakte mij nummer, vermoordde Valjean
Men verklaarde, geketend, mij dood
Enkel voor 't stelen van een stuk brood
Toch liet ik toe dat deze man
Mijn ziel weer raakt, mij liefde leert
Hij gaf mij als een broeder's hoeder
Vertrouwen terug, de naam van broeder
"Jouw leven is naar God gekeerd"
Verkondigt hij
Ik die de wereld zag met haat
En heel de wereld haatte mij
Oog om oog, tand om tand
Leer om leer, geen gevoel
Dat was altijd mijn lijfspreuk
Dat was altijd mijn doel
Één woord van Hem en ik daal weer
Op de aloude pijnbank neer
In plaats daarvan schenk hij mij vrijheid
De schaamte, die opeens weer in me snijdt
Hij zei, dat ik een siel bezit, hoe hij dat wist
Een licht dat naar verlossing leidt?
Is er een weg nog in de mist?
Ik wil grijpen, maar glij weg
Om mij heen wordt alles zwart
Als ik in de leegte staar
Van de zonde in m'n hart
Ik ontvlucht nu Jean Valjean
Jean Valjean en zijn bestaan
Jean Valjean is nergens meer
Een nieuwe bladzij vangt nu aan.