Tựa Như Hai Phương Trời (เหมือนคนละฟากฟ้า)

ฉันวันที่อ่อนล้า หมดแล้วจนไม่มีเหลือ
อยู่ไปเพื่อใครก็ยังสับสน

หวังไว้ตลอดมา วันไหนถ้าต้องเจอฝน
ต้องการแค่ใครสักคนเท่านั้น

ใครสักคนได้ไหมที่พร้อมจะตากฝนนั่งข้างข้างกัน
ให้ช่วงเวลาที่ยากลำบากพ้นไป

อยากกุมมือใคร จะคว้าอะไรไม่มีสักอย่าง
อยากมองตาใคร มองหายังไงไม่มีสักคน
เนิ่นนานเพียงใด ที่โหยหาใครที่เหมือนไม่มีตัวตน
ลึกข้างในหัวใจ หวังให้มีสักคน
แม้อยู่ไกลซะจน เหมือนคนละฟากฟ้า

แม้ว่าจะอยู่ไหน ก็พร้อมที่จะไปหา
ถ้ารู้ว่ามีสักคนตรงนั้น

ใครสักคนได้ไหมที่พร้อมจะตากฝนนั่งข้างข้างกัน
ให้ช่วงเวลาที่ยากลำบากพ้นไป

อยากกุมมือใคร จะคว้าอะไรไม่มีสักอย่าง
อยากมองตาใคร มองหายังไงไม่มีสักคน
เนิ่นนานเพียงใด ที่โหยหาใครที่เหมือนไม่มีตัวตน
ลึกข้างในหัวใจ หวังให้มีสักคน
แม้อยู่ไกลซะจน เหมือนคนละฟากฟ้า

ใครสักคนได้ไหมที่พร้อมจะตากฝนนั่งข้างข้างกัน
ให้ช่วงเวลาที่ยากลำบากพ้นไป

อยากกุมมือใคร จะคว้าอะไรไม่มีสักอย่าง
อยากมองตาใคร มองหายังไงไม่มีสักคน
เนิ่นนานเพียงใด ที่โหยหาใครที่เหมือนไม่มีตัวตน
ลึกข้างในหัวใจ หวังให้มีสักคน
แม้อยู่ไกลซะจน เหมือนคนละฟากฟ้า