Puer Chee Wit Gu (เพื่อชีวิตกู)

ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง
ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง

ในเวลากลางคืน ต้องร้องตะโกน ใต้แสงของหลอดไฟ
คนบางคนก็มอง คนบางคนก็ฟัง แต่บางคนไม่เข้าใจ
ไม่เป็นไร ทำต่อไป ปลอบใจตัวเอง
ไม่เป็นไร หลับตาแล้วลอง ก้มหน้าไปกับเพลง ที่กำลังร้อง

ในเวลากลางวัน ที่ฉันนั้นพยายาม ตอบคำถามซ้ำๆ
ว่าในการกระทำ ที่ซึ่งหากฉันไม่ทำ ใครเล่าจะดูแลแม่กับยาย
ไม่เป็นไร ทำต่อไป ฉันขอกำลังใจ
ไม่เป็นไร หลับตาแล้วลอง ก้มหน้าไปกับเพลง เพลงที่กำลังร้อง

ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง
ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง

รู้ทั้งรู้ว่าจน รู้ทั้งรู้ว่าคน เขาไม่ค่อยจะยอมรับ
รู้เพราะรู้จึงทำ รักเพราะรักจึงรอ ฝันนั้นยังอีกไกลนัก
ไม่เป็นไร ทำต่อไป ฉันขอกำลังใจ
ไม่เป็นไร หลับตาแล้วลอง ก้มหน้าไปกับเพลง

ในเพลงที่เขียน หวังว่าจะดี จะพอมีคนฟัง
ไม่ได้ร่ำได้เรียน แต่มีความฝัน จะโด่งจะดัง
เผื่อจะมีสตางค์ที่มากพอ จ่ายค่าหมอค่ายาให้ยาย
จะเจ็บก็ต้องร้อง จะเหนื่อยก็ต้องร้อง ยังไงก็ต้องร้อง

เพราะมันเป็นเพลงเพื่อชีวิต กู กู
เพราะมันเป็นเพลงเพื่อชีวิต กู กู

กู่ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง
กู่ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง
(หวังว่าพ่อคงมองจากบนฟ้า ได้โปรดเมตตา)
(หวังว่ายายจะมองลงมา)
(ใครสักคนเข้าใจในตัวฉัน อยู่ข้างๆ กัน ในวันที่ฟ้าไม่เป็นใจ)

ร้องบรรเลง ขีดเขียนบทเพลง หล่อเลี้ยงตัวเอง
เพราะมันเป็นเพลงเพื่อชีวิต กู กู
เพราะมันเป็นเพลงเพื่อชีวิต กู กู

เพราะมันเป็นเพลงเพื่อชีวิต กู