Sai Haeng (ไส้แห้ง)

ใจอ่อนแรงอับเฉาในค่ำคืนที่ไฟฟืนไม่มีให้หุงข้าวกิน
มันท้อจะเดินต่อไป
แสงส่องปรากฏกายเป็นชายเลื่องนาม
ฉันจึงเอ่ยถามต้องทำอย่างไร
และเขาได้ตอบกลับมาเป็นวาจาและสายตาของนักสู้

มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้
มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย
นอกเสียจากมึงเป็นควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้
มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง
มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา (ไป) ไปสู้

มัวโทษนั่นโทษนี่โทษปี่โทษกลอง
มัวโทษฝนโทษฟ้าโทษลำคลอง
แต่ไม่ย้อนโทษตัวเอง
พลิกแผ่นฝันเปลี่ยนผันตัวเองไล่ล่า
เมื่อมึงปรารถนาก็ต้องไขว่คว้า
และฉันได้เริ่มเข้าใจอันวาจาและสายตาของนักสู้

มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้
มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย
นอกเสียจากมึงเป็นควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้
มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง
มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา (ไป) ไปสู้

เกิดเป็นคนต้องทนต้องสู้
อยู่ที่ใจจะไขว่คว้า
ไม่มีคำว่าไส้แห้ง
ไม่มีคำว่าไส้แห้ง
เกิดเป็นคนอย่ามัวพร่ำบ่น
หมั่นฝึกฝนฝีมือ
ไม่มีคำว่าไส้แห้ง
ไม่มีคำว่าไส้แห้ง
มึง ไป ไปสู้ ไอ้กระจอก ***

มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้
มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย
นอกเสียจากมึงเป็นควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้
มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง
มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา (ไป) ไปสู้

มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้
มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย
นอกสะจากมึงเป็นควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้
มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง
มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา
(ไป ไป ไป ไป) ไปสู้