Suer Gak (เสื้อกั๊ก)

จบปริญญาตรี มหาวิท'ลัยก็อย่างดี
ใช้ชีวิตสุขี ตามสบายตามสไตล์ ใส่กางเกงต้อง Levi's

จนมาเจอวันดี เงินที่มีมันเริ่มหาย
เพราะว่าพ่อไม่สบาย ไม่มีเรี่ยวไม่มีแรง จนสุดท้ายแม่ตาย

ไพ่ที่มีก็หมดมือ หม้อข้าวที่มีก็แตกพลัน
เมื่อในสถานการณ์ทางการเงินฉันไม่ค่อยดี
ไม่มีทางเลือก จึงต้องมาใส่เสื้อกั๊ก

วิ่งออกรับส่ง วิ่งกันจนล้อพัน
กว่าจะได้มาในแต่ละวัน
ถึงใครว่าจน ถึงใครว่าโง่
แต่จะถึงยังไงก็เรื่องของฉัน
ครั้งหนึ่งแม่บอก ครั้งหนึ่งพ่อฝาก
อยากให้ลูกชายเป็นใหญ่เป็นโต ใส่สูทโก้ ๆ
แต่ลูกขอโทษ ลูกไม่ได้ตั้งใจ ลูกไม่ได้ตั้งใจ
ต้องมาใส่เสื้อกั๊ก

ไพ่ที่มีก็หมดมือ หม้อข้าวที่มีก็แตกพลัน
เมื่อในสถานการณ์ทางการเงินฉันไม่ค่อยดี
ไม่มีทางเลือก จึงต้องมาใส่เสื้อกั๊ก

วิ่งออกรับส่ง วิ่งกันจนน่ะล้อพัน
กว่าจะได้มาในแต่ละวัน
ถึงใครว่าจน ถึงใครว่าโง่
แต่จะถึงยังไงก็เรื่องของฉัน
ครั้งหนึ่งแม่บอก ครั้งหนึ่งพ่อฝาก
อยากให้ลูกชายเป็นใหญ่เป็นโต ใส่สูทโก้ ๆ
แต่ลูกขอโทษ ลูกไม่ได้ตั้งใจ ลูกไม่ได้ตั้งใจ
ต้องมาใส่เสื้อกั๊ก

อย่างน้อยที่สุดฉันไม่เคยคิดจะขอใครกิน
และหากถึงที่สุดในสักวันฉันต้องมีทายาท
ฉันจะทำทุกทางด้วยชีวีและฝากให้ช่วยไปบอกพ่อแม่ฉัน
ว่าหลานท่านจะเป็นคนดี

วิ่งออกรับส่ง วิ่งกันจนล้อพัน
กว่าจะได้มาในแต่ละวัน
ถึงใครว่าจน ถึงใครว่าโง่
แต่จะถึงยังไงก็เรื่องของฉัน
ครั้งหนึ่งแม่บอก ครั้งหนึ่งพ่อฝาก
อยากให้ลูกชายเป็นใหญ่เป็นโต ใส่สูทโก้ ๆ

วิ่งออกรับส่ง (วิ่งกันจนล้อพัน กว่าจะได้มาในแต่ละวัน)
ถึงใครว่าจน ถึงใครว่าโง่ (แต่จะถึงยังไงก็เรื่องของฉัน)
ครั้งหนึ่งแม่บอก ครั้งหนึ่งพ่อฝาก
อยากให้ลูกชายเป็นใหญ่เป็นโต ใส่สูทโก้ ๆ
แต่ลูกขอโทษ ลูกไม่ได้ตั้งใจ ลูกไม่ได้ตั้งใจ
ต้องมาใส่เสื้อกั๊ก

ถึงไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ภูมิใจ...ที่ขับวินมอเตอร์ไซค์