A Moment In The Void

ეს დღეები ბნელ ღამეზე შავია
და ღამეებს დღისგან ვერ ვაარჩევ
ამ უფსკრულის თავზე ვარ გადახრილი
საიდანაც ექო ხმას არ გამცემს
ცარიელი წამი უკანასკნელი
მომანიჭებს შვებას სანატრელს
მარტოსული დღეებისგან ჯაჭვები
ჩამოხეულ ცხოვრებაზე დარჩეს
გამხმარ გულზე, გამოფიტულ, ნემსებად
დასობილი ცრუ სიცოცხლის სევდა
ჩემი გულის დაობებულ საკანიდან
ნაკადივით გარეთ ედინება
და იმედის დამფერფლავი სიმწარე
მოეფინა წარსული დროს ქარებს
მიგუდულად მიჩურჩულებს სიჩუმე
"არ გეღირსოს მიწა შენ სამარედ
არ ამყოფოს სული შენი ნათელში
არ იყოს ქვეყნად ხსოვნა შენი
დაე გაქრე, წამის გაელვებაში
დაე გაქრე ამ უსასრულო დროში..."

=========================

This days are blacker than night
And I can't tell nights from days
Hung above the abyss
From where no echo gives a voice
The empty last second
Brings dreamed of relief
Chains of lonely days
Will remain on teared off life
Like needles on dried out heart
Sorrow thrusts with false life
From the musty cell of my heart
Pours out like a stream
Incinerating bitterness of hope
Covers winds of past times
Muffled whisper of the silence
«There is no soil for your grave
No enlightenment for your soul
No one will remember your name
Let you perish in the brink of time.