Flowers Of Silence

ფიქრი გაიტაცა დილის ქარიშხალმა
(მე ასე ვსეირნობ ნელი სიარულით)
სულში უიმედო სივრცე გაიშალა
გაჩნდა მუსიკიდან ქარი სინანულის
ისევ შრიალია, ქრიან ეს გედები
მე შენ განშორებას უხმოდ გავალებდი
მხოლოდ მარტოობის დღეებს ვეგებები
მხოლოდ სიჩუმეა ჩემი კავალერი
ალბათ მეგობარმა სადღაც გამიხსენა
როგორც ღამეების მიერ გადამწვარი
ახლა კუბოში ვარ, გულმა დაისვენა
მომდევს პროცესია, ჩუმი თანამგზავრი.
ალბათ სამარესთან ვარდი მრავალია,
ალბათ მარიამიც ტირის თავდახრილი.
მთვარე მდუმარეა და ცა მაღალია,
მოდის გათენება, როგორც ბალდახინი…

[English translation:]

Thoughts are carried away by morning storm
(I having a walk, slowly)
In my soul spreads hopeless space
And wind of regret appears from music
Once again there is rustle, swans in the air
I silently ask you to leave
I only meet the days of loneliness
And only silence is my suitor
Maybe a friend remembers me somewhere
As one burned by nights
Now I'm in coffin, heart is at rest
Procession is following, quiet companion
Maybe there are lots of roses around the grave
And maybe Mary weeps, head bowed
The moon is silent and the sky is so high
A dawn is coming, like a canopy.