Gleipnir

Undan Loka Fenrir fæddist
Fullur hroka víst var sagt
Er var þoka þá hann fæddist
Þungbært ok á heiminn lagt.

Nú var gaumur að því gefinn
Greri aumur hvolpur fljótt
Tíminn naumur, enginn efinn
Á hann tauminn þyrfti skjótt.

Fyrrstan Læðing fengu goðin
Fenri þræði komu á
Úlfur skæður, ljótur, loðinn
Leikinn bræði sleit hann þá.

Þegar Drómi Fenri festi
Falskan dóm þá úlfur hlaut
Því með klóm og þrumubresti
Þennan fróma fjötur braut.

Kattarins dynur, konunnar skegg
Kynngi mína yfir legg
Bjarnarins sinar, bjargsins rætur
Bíðum nú í skjóli nætur
Fuglsins hráki, fisksins andi
Fyrir dverg er hægur vandi
Mánuð gekk um margar götur
Mér að launum varð sá fjötur.

Fjöturinn er fjötrum grennri
Fágæt, göldrótt dvergasmíð
Í Lyngva áður lögðu Fenri
Laus hann veldur orrahríð.

Hef í mínum höndum Gleipni
Horfi mót glyrnum tveim
Treysti á Óðin, Tý og Sleipni
Tak mig þar og aftur heim.

Sá fjötur er öðrum fjötrum grennri
Fágæt og göldrótt dvergasmíð
Í Lyngva þeir áður lögðu Fenri
Laus hann nú veldur orrahríð.

Hef ég í minum höndum Gleipni
Horfi á móti glyrnum tveim
Treysti á Óðin, Tý og Sleipni
Takið mig þar og aftur heim.