Hel

Horfir á mig Helja
Hálf er ásýnd blá
Dæmdir hérna dvelja
Dauðinn kvelur þá
Kaldan ná.

Kuldi nístir kinnar
Klakaþil og snjór
Minnist litlu systur minnar
Minn er hugur rór
Minn er hugur rór og nú
Ég sest í hennar sali
Og hún sjálf á móti mér
Við treystum bönd með tali
Okkur tvö þar enginn sér
Nú er stríð án vopna, styrjöld góðs og ills.

Hilmar, þín sál er í hættu
Hérna er voðinn þér vís
Gleðjumst, og vel að þér gættu
Grátur í augunum frýs
Hilmar, þitt galopna hjarta
Hitar upp allt sem er kalt
Skapið sem mennirnir skarta
Skaðar þá þrátt fyrir allt.

Hilmar, Hilmar
Hrein eru viðbrögð og snörp
Hilmar, Hilmar
Hugsunin rökrétt og skörp
Hilmar, Hilmar
Hugrekki fékkstu í arf
Hilmar, Hilmar
Hefur þú duginn sem þarf?

Hilimar er góður og Hilmar er merkur
Hrein eru viðbrögð og snörp
Hilmar er fróður og Hilmar er sterkur
Hugsunin rökrétt og skörp
Hilmar er reyndur og Hilmar er glaður
Hugrekki fékkstu í arf
Hilmar er greindur og Hilmar er maður
Hefur þú duginn sem þarf.

Nú er stríð án vopna, styrjöld góðs og ills.